Duńczycy ją kochali, teściowa nienawidziła, tylko jedna ze szwagierek była miła. Mąż kochał, ale podobno nie był do końca wierny. Spędzała czas angażując się w akcje dobroczynne. Cały czas tęskniła za ukochaną Szwecją. Kim była szwedzka księżniczka Lovisa "Sessan", która pewnego dnia stała się królową Danii?
Narodziny
 |
Lovisa jako dziecko
|
31 października 1851 roku w Sztokholmie na świat przyszła mała dziewczynka, pierwsze dziecko księcia Carla i księżnej Luizy, która z pochodzenia była księżniczką Niderlandów. Ojciec dziecka był następcą tronu Szwecji, jednak wiedziano, że mała Lovisa Josefina Eugenia nie odziedziczy tronu. Rok później na świat przyszedł chłopiec, upragniony następca. Otrzymał imiona Carl Oscar i tytuł księcia Sodermanlandu. Niestety żył tylko nie całe dwa lata. W dodatku księżna Louise bardzo źle przeszła poród syna, a jeszcze gorzej połóg. Komplikacje, jakich wtedy doznała sprawiły, że nie mogła mieć więcej dzieci. Proponowała nawet rozwód mężowi, ale ten się na to nie zgodził.
Sessan
Kiedy Lovisa skończyła 7 lat, jej ojciec wstąpił na tron Szwecji. Dwoił się i troił, chcąc zmienić konstytucję, by jego córka mogła zasiąść na tronie. Nie udało mu się to, gdyż jego brat miał kilkoro synów. Jako dziecko była uwielbiana i rozpieszczana przez rodziców. Nazywano ją Sessan, co jest skrótem od Prinsessan (po szwedzku księżniczka). W pałacu organizowano dla niej bale, na które zapraszano jej kuzynostwo i dzieci arystokracji. Lovisa pobierała lekcje pływania u Nancy Edberg, a poza tym posiadała guwernantkę Miss Brown, która była Angielką.
Długo myślano nad małżeństwem dla Lovisy, ale wybór padł na księcia Danii, Frederika. Chciano nieco zacieśnić więzy między Szwecją, a Danią. Królowa duńska obawiała się zbytniej popularności przyszłej synowej. Warto dodać, że szwedzka rodzina królewska była w tamtym czasie bogatsza od duńskiej.
Księżna koronna Danii
14 lipca 1868 książę koronny Danii, Fryderyk przybył do Szwecji na zaproszenie króla. Spotkał się wtedy drugi raz z Lovisą. Wcześniej widzieli się, gdy on miał dziewiętnaście, a ona jedenaście lat. Podobno książę podczas drugiej wizyty z miejsca zakochał się w Lovisie, a ona także pozytywnie go oceniła. 15 lipca oświadczył się jej, a dumny ojciec księżniczki to ogłosił. Na przełomie 1868 i 1869 roku Lovisa zaczęła przyswajać duńską kulturę i historię, a także uczyć się języka.
10 sierpnia 1869 para przybyły do Kopenhagi, gdzie zostali bardzo ciepło powitani. Lovisa wniosła olbrzymi posag, a biżuterią jaką przywiozła, można było wypełnić stół bilardowy. Po ślubie para otrzymała dwie rezydencje : Pałac Fryderyka VII w Amalienborg i pałac Charlottenlund. W tym drugim mieli odpoczywać od królewskiego życia i bardzo szybko polubili ową rezydencję.
 |
Charlottenlund obecnie, źródło : wikipedia
|
26 września 1870 roku na świat przyszedł pierwszy syn i następca, książę Christian, później urodzili się : książę Carl (późniejszy król Norwegii), księżniczka Louise, książę Harald, księżniczka Ingeborg, księżniczka Thyra, książę Gustaw i księżniczka Dagmar.
Lovisa starała się wieść spokojne życie. Nie zyskała sympatii swojej nowej rodziny. Teściowa bardzo jej nie lubiła. Dagmar i Alexandra, czyli carowa Rosji i księżna Walii także za nią nie przepadały. Życzliwość okazywała jej tylko księżniczka Thyra. Lovisa była dość śmiała i nowoczesna, co się nie podobało dworowi. Pewnego dnia teściowa nakazała jej uczesać się inaczej, na co rozbawiona Lovisa odparła : "Spokojnie, Pedersen!". Jak łatwo się domyślić, oburzyło to królową Louise. Królowa starała się usunąć synową w cień. Nawet zabroniła studentom z Uppsali zaśpiewać Lovisie serenadę.
 |
Lovisa i Thyra
|
Księżna koronna spędzała swój wolny czas angażując się w rozmaite akcje charytatywne, a także dużo się modliła. Lubiła szyć i znała się na malarstwie. Spędzała każde lato wraz z mężem w Charlottenlund. W tej rezydencji odwiedzała ją też ciotka Sofia i wujek Oscar. Teściowa nieprzychylnie patrzyła na to, że synowa chce odwiedzić Szwecję i nie podobało jej się, że jest odwiedzana przez szwedzkich krewnych. W 1875 roku Sofia i Oscar stali się królem i królową Szwecji, a Lovisa i książę Frederik powitali ich podczas oficjalnej wizyty. Sofia zawsze była blisko Lovisy i okazywała jej dużo wsparcia i otuchy, księżna zawsze mogła na nią liczyć. Ponadto kiedy małżeństwo jej i Frederika przechodziło kryzys, odwiedziła ciocię w Sztokholmie, by zasięgnąć jej porady.
W latach 80 XIX wieku zaczęła interesować się coraz bardziej religią. Nauczyła się greki i regularnie czytała i studiowała Biblię wraz z Dunką, Wandą Oxholm.
Królowa małżonka
29 stycznia 1906 roku zmarł teść Lovisy. Jej mąż został nowym królem Danii, a ona królową. Była już dobrze zorientowana politycznie. Nadal wspierała liczne organizacje charytatywne, przez co dalej była kochana i podziwiana przez Duńczyków. Niestety, jej mąż zmarł w 1912 roku, krótko po wizycie w dzielnicy prostytucji w Hamburgu. Była to dzielnica St.Pauli. Znajdował się w niej też szpital, w którym nastąpił zgon monarchy, a lekarzom zajęło trochę czasu, by zidentyfikować jego tożsamość.
Śmierć
Lovisa zmarła 20 marca 1926 roku w Kopenhadze. Miała 74 lata.
